H Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη

Η Σοφία και οι κόρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη ζούσαν στην Ιταλία και μαρτύρησαν για τη χριστιανική τους πίστη επί Ρωμαίου αυτοκράτορος Αδριανού

άρτυρες της χριστιανικής εκκλησίας, η μνήμη των οποίων εορτάζεται στις 17 Σεπτεμβρίου από την Ορθόδοξη Εκκλησία και στις 15 Μαΐου από την Καθολική.

Η Σοφία και οι κόρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη ζούσαν στην Ιταλία και μαρτύρησαν για τη χριστιανική τους πίστη επί Ρωμαίου αυτοκράτορος Αδριανού (117-138).



Η Αγία Σοφία, τίμια και θεοσεβής γυναίκα, γρήγορα χήρεψε και με τις τρεις κόρες της ήλθε στη Ρώμη. Εκεί καταγγέλθηκαν ως φημισμένες χριστιανές. Τότε ο αυτοκράτορας πληροφορήθηκε ότι οι τέσσερις γυναίκες ήταν χριστιανές και διέταξε να τις συλλάβουν.

Αφού απομόνωσαν τη μητέρα, άρχισαν να ανακρίνουν τις κόρες. Πρώτη παρουσιάστηκε στο βασιλιά η δωδεκάχρονη Πίστη. Με δελεαστικούς λόγους ο Ανδριανός προσπάθησε να πείσει την Πίστη να αρνηθεί τον Χριστό και θα της χορηγούσε τα πάντα, για να ζήσει ευτυχισμένη ζωή, αλλά αντιμετώπισε το άκαμπτο φρόνημα της νεαρής.


Τα λόγια της Αγίας Γραφής αποτέλεσαν δυναμική απάντηση της Πίστης: «Ο δε νυν ζω εν σαρκί, εν πίστει ζω τη του υιού του Θεού του αγαπήσαντός με και παραδόντος εαυτόν υπέρ εμού» (Γαλ. 2: 20) δηλαδή «ζω εμπνεόμενη από την πίστη μου στον Χριστό, που με αγάπησε και έδωσε τον εαυτό Του για τη σωτηρία μου». Τότε έπειτα από βασανιστήρια, την αποκεφάλισαν.

Επίσης με τα λόγια της Αγίας Γραφής απάντησε και η δεκάχρονη Ελπίδα, όταν τη ρώτησαν αν αξίζει να υποβληθεί σε τέτοια βασανιστήρια: «ηλπίκαμεν επί Θεώ ζώντι, ός εστί σωτήρ πάντων ανθρώπων, μάλιστα πιστών» (Α΄ Τιμοθ. 4:10). Δηλαδή, «ναι, διότι έχουμε στηρίξει τις ελπίδες μας στον ζωντανό Θεό, που είναι σωτήρ όλων των ανθρώπων, και ιδιαίτερα των πιστών». Αμέσως τότε και αυτή αποκεφαλίστηκε.

Αλλά δεν υστέρησε σε απάντηση και η εννιάχρονη Αγάπη. Είπε ότι η ύπαρξή της είναι στραμμένη «εις τήν αγάπην τού Θεού καί εις τήν υπομονήν τού Χριστού» (Β’ Θεσσαλ. 3: 5). Βέβαια δεν άργησαν να αποκεφαλίσουν και αυτή.

Περήφανη για τα παιδιά της η Σοφία, ενταφίασε με τιμές τις κόρες της και παρέμεινε για τρεις μέρες στους τάφους τους, παρακαλώντας το Θεό να την πάρει κοντά του. Ο Θεός άκουσε την προσευχή της και η Σοφία παρέδωσε το πνεύμα της δίπλα στους τάφους των παιδιών της.
Απολυτίκια

Ως ελαία κατάκαρπος ανεβλάστησας εν ταις αυλαίς του Κυρίου, Σοφία μάρτυς σεμνή και προσήγαγες Χριστώ καρπόν ηδύτατον τους της νηδύος σου βλαστούς, δι’ αγώνων ευαγών, Αγάπην τε και Ελπίδα συν τη θεόφρονι Πίστει· μεθ’ ων δυσώπει υπέρ πάντων ημών.

Εν ταις μάρτυσι λάμπεις Σοφία ένδοξε, και στεφάνοις της νίκης περι­κοσμείσαι λαμπροίς· δι᾿ ο εν ύμνοις και ωδαίς ευφημούμεν σε, ότι θυγάτρια σεμνά τω μαρτυρίω οδηγείς, Αγάπην, Πίστιν, Ελπίδα· μεθ᾿ ω μη παύση πρεσβεύειν, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.


zougla.gr

Το Οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου έλαβε ο Καταφυγιώτης κληρικός π. Ιωακείμ Οικονομίκος

 

Το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου επιδόθηκε κατόπιν σεπτής εντολής του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου στον Καταφυγιώτη π. Ιωακείμ Οικονομίκο για τις πνευματικές υπηρεσίες του στην Ιερά Μητρόπολη, κατά τη διάρκεια του εορτασμού του Αγίου Ενδόξου Αποστόλου στην περιοχή Λινοποτίου Κω.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ: 21 του μηνός Μαΐου, η Εκκλησία γιορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη των αγίων Κωνσταντίνου και της μητέρας του Ελένης

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ: 21 του μηνός Μαΐου, η Εκκλησία γιορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη των αγίων Κωνσταντίνου και της μητέρας του Ελένης. Είναι πολύ δύσκολο να μιλήσουμε για τους δυο αυτούς Αγίους της Εκκλησίας και για το έργο τους. Η ιστορία τον άγιο Κωνσταντίνο τον ονόμασε Μέγα, γιατί το έργο του είναι πραγματικά μοναδικό και μεγάλο· είναι έργο, που άλλαξε το δρόμο της ιστορίας του κόσμου.

Ο άγιος Κωνσταντίνος είναι ο Ρωμαίος αυτοκράτορας, που πριν απ’ όλα με δύο Διατάγματα στα 312 και 313 έβαλε τέρμα στους αρχαίους διωγμούς της Εκκλησίας.

Ο άγιος Κωνσταντίνος γεννήθηκε στη Ναϊσό, τη σημερινή Νίσσα της Σερβίας, και μεγάλωσε κρατούμενος ως όμηρος στην αυλή του Διοκλητιανού στη Νικομήδεια.

Ο Διοκλητιανός, καίσαρας του ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, είναι ο πιο σκληρός από τους διώκτες της Εκκλησίας. Μεγαλώνοντας στην αυλή του Διοκλη­τιανού, ο Κωνσταντίνος είδε από κοντά τα δεινοπαθήματα των χριστιανών.

Αλλά και διαπίστωσε πως οι χριστιανοί ήσαν οι άνθρωποι στους οποίους θα μπορούσε να στηριχτεί η αναδιοργάνωση του κράτους, που βρισκόταν σε παρακμή.

Δεν ήταν βέβαια χριστιανός, αλλά έβλεπε πού οδηγούσαν τα πράγματα και ποιό θα ήταν το μέλλον, από μια αλλαγή τακτικής απέναντι στους χριστιανούς.

Σε μια ευκαιρία που του δόθηκε, ο Κωνσταντίνος έφυγε από τη Νικομήδεια κι ήλθε στον πατέρα του Κωνστάντιο, που ήταν τώρα Καίσαρας του δυτικού κράτους στη Ρώμη. Από τότε άρχισε η ραγδαία εξέλιξή του, μέχρι που το 323 σε ηλικία 49 ετών ήταν μονοκράτορας σε Ανατολή και Δύση.

Δεν μπορούμε βέβαια να ιστορήσουμε τώρα για τους πολέμους και για τις νίκες του αγίου Κωνσταντίνου εναντίον των αντιπάλων του. Αρκετό είναι να πούμε μόνο για το όραμα που είδε, όταν ετοιμαζόταν να πολεμήσει με έναν από τους εχθρούς του έξω από τη Ρώμη.

Είδε τότε στον ουρανό το σημείο του Σταυρού μέσα σ’ ένα ολόφωτο κύκλο με τις λέξεις «Εν τούτω νίκα».

Αυτό ήταν σημείο ότι τον καλούσε ο Θεός, οπλίζοντάς τον με τη δύναμη του Σταυρού. Ο Σταυρός από τότε είναι το εθνόσημο και το λάβαρο των χριστιανικών λαών.

Έπειτα από σκληρούς διωγμούς δυόμιση αιώνων, η πίστη είχε νικήσει τον κόσμο, κι ο τίμιος Σταυρός γινότανε «όπλον ειρήνης» και «αήττητον τρόπαιον» της αυτοκρατορίας. Η αυτοκρατορία αυτή στην Ανατολή από Ρωμαϊκή έγινε Ελληνική κι έζησε χίλια εκατό χρόνια.

Κι αυτό πριν απ’ όλα οφείλεται στον άγιο Κωνσταντίνο στα 330 εγκαινίασε τη νέα πρωτεύουσα του κράτους, που έκτισε στη θέση της αρχαίας αποικίας των Μεγαρέων, το Βυζάντιο, στις ακτές του Βοσπόρου και την ονόμασε Κωνσταντινούπολη.

Αλλά μας ενδιαφέρει κυρίως να πούμε για τη μεγάλη προσφορά του αγίου Κωνσταντίνου στην Εκκλησία. Όχι μόνο έπαψε τους διωγμούς και απάλλαξε την Εκκλησία από τους εξωτερικούς της εχθρούς, αλλά φρόντισε και για την εσωτερική της ειρήνη.

Συγκάλεσε λοιπόν το 325 στη Νίκαια της Βιθυνίας την πρώτη οικουμενική Σύνοδο, η οποία καταδίκασε τη μεγάλη αίρεση του Αρείου. Στις συνεδριάσεις της Συνόδου αυτής, που είναι η αρχή του θεσμού των Οικουμενικών Συνόδων της Εκκλησίας, ήταν παρών κι ο άγιος Κωνσταντίνος, ως αρχηγός του κράτους κι όπως έλεγε ο ίδιος, ως «επίσκοπος των έξω».


Το 337 σε ηλικία 65 ετών, ο άγιος Κωνσταντίνος σ’ ένα προάστιο της Νικομήδειας έλαβε το άγιο Βάπτισμα και σε λίγες μέρες πέθανε, φορώντας το λευκό χιτώνα του νεοφώτιστου.

Πολύ σπουδαίο υπήρξε το έργο και της αγίας Ελένης. Μετά το θάνατο του συζύγου της Κωνσταντίου, η αγία Ελένη έζησε μαζί με τον άγιο Κωνσταντίνο, που την υπεραγαπούσε και το 317 την ανακήρυξε αυγούστα, δηλαδή βασίλισσα.

Με επιθυμία δική της και του αγίου Κωνσταντίνου πήγε στα Ιεροσόλυμα, που έκανε ανασκαφές και ανακάλυψε τον τίμιο Σταυρό. Εργάστηκε πολύ και φρόντισε να κτισθούν μεγάλες και λαμπρές εκκλησίες στα Ιεροσόλυμα και στη Ρώμη, κάποιες από τις οποίες σώζονται ακόμα. Γεννήθηκε στο Δρέπανο της Βιθυνίας και πέθανε το 328 στη Νικομήδεια, σε ηλικία 80 ετών.

Τους δύο ισαποστόλους αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη, για τους οποίους τόσα μόνο μπορέσαμε να πούμε, με τα εξής λόγια εγκωμιάζει η Εκκλησία στον Κανόνα της εορτής των· «Όντως μακάρια η γαστήρ… η σε βαστάσασα, Μέδων(=βασιλιά, προστάτη) κοσμοπόθητε, χριστιανών η χαρά». Αμήν.
Ο Κωνσταντίνος ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας επί της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Στην ιστορία έχει μείνει γνωστός και ως Μέγας Κωνσταντίνος. Στην ουσία είναι και ο ιδρυτής της Κωνσταντινούπολης (πρωτεύουσας του Βυζαντίου) η οποία από αυτόν πήρε και το όνομά της. Βέβαια η πόλη προϋπήρχε με άλλη ονομασία.

Μέχρι και πριν την εποχή του, στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία (Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία) οι Χριστιανοί διώκονταν από το τότε καθεστώς. Πολλές φορές μάλιστα βασανίζονταν και θανατώνονταν.


Ποιος ήταν ο Κωνσταντίνος και ποια η Ελένη;


Ο Άγιος Κωνσταντίνος

Ο Μέγας Κωνσταντίνος όταν έγινε αυτοκράτορας νομοθέτησε την ανεξιθρησκεία (διάταγμα των Μεδιολάνων). Δηλαδή έδωσε το δικαίωμα στους πολίτες της αυτοκρατορίας του να πιστεύουν σε όποια θρησκεία θέλουν. Ταυτόχρονα βέβαια προσπάθησε να περιορίσει και κάποιες αιρέσεις της εποχής.

Το αποτέλεσμα ήταν οι Χριστιανοί να μην διώκονται πλέον για την πίστη τους. Έτσι η θρησκεία αυτή διαδόθηκε με πολύ πιο γρήγορο τρόπο μέσα στην αυτοκρατορία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος δεν ήταν Χριστιανός κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Επομένως ο βίος του μέχρι και πριν γίνει Χριστιανός δεν συμβάδισε πάντα με το Χριστιανικό δόγμα. Όμως κατά το τέλος της ζωής του, ο Μέγας Κωνσταντίνος βαπτίστηκε Χριστιανός και ακολούθησε την πίστη αυτή.

Ανακηρύχθηκε Άγιος από τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, καθώς και από Αγγλικανική εκκλησία. Επίσης και από διάφορα Λουθηρανικά παρακλάδια. Όμως δεν ανακηρύχθηκε Άγιος από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία επειδή σύμφωνα με κάποιες ιστορικές πηγές, ο Κωνσταντίνος πριν γίνει Χριστιανός κάποιες αποφάσεις που πήρε δεν συμβαδίζουν με τον τρόπο ζωής της θρησκείας.

Η Αγία Ελένη

Η Ελένη ήταν η μητέρα του Μέγα Κωνσταντίνου. Χρηματοδότησε την κατασκευή πολλών ιερών ναών και πρόσφερε πολύ σημαντικό έργο στο Χριστιανισμό. Το μεγαλύτερό της επίτευγμα είναι ότι αναζήτησε και βρήκε τον Τίμιο Σταυρό στους Αγίους Τόπους.

Η καθολική εκκλησία τιμά την μνήμη της στις 18 Αυγούστου σε αντίθεση με τον Μέγα Κωνσταντίνο τον οποίο και δεν αναγνωρίζει.


Για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς η γιορτή του Κωνσταντίνου και Ελένης πέφτει πάντα στις 21 Μαΐου και είναι πάντα σταθερή γιορτή.

Επομένως για το 2024 πέφτει ημέρα Τρίτη 21 Μαΐου.

Αντίστοιχα για το 2025 πέφτει 21 Μαΐου ημέρα Τετάρτη και για το 2026 την ίδια ημερομηνία ημέρα Πέμπτη.

Την ημέρα αυτή πολλοί ιεροί ναοί που είναι αφιερωμένοι στους ισαπόστολους αυτούς, πανηγυρίζουν. Σε πολλά χωριά της Ελλάδας γίνονται και ειδικές εκδηλώσεις.


Ποια ονόματα γιορτάζουν του Κωνσταντίνου και της Ελένης

Τα ονόματα που γιορτάζουν στις 21 Μαΐου (ημέρα μνήμης του Κωνσταντίνου και Ελένης) είναι:


● Κωνσταντίνος (Κώστας - Κωστής - Κωνσταντίας)
● Κωνσταντίνα (Κωνσταντία - Ντίνα - Νάντια - Κωστούλα)
● Ελένη (Έλενα - Λένα - Ελενίτσα - Νίτσα - Λενιώ)
● Ελεονώρα (Ελεονόρα)
● Μαριλένα

Κυριακή των Μυροφόρων

Τη δεύτερη Κυριακή μετά το Πάσχα, τιμώνται οι Μυροφόρες, οι ευσεβείς εκείνες γυναίκες που παρακολούθησαν με αφοσίωση τη δημόσια δράση του Ιησού Χριστού.

Τη δεύτερη Κυριακή μετά το Πάσχα τιμώνται οι Μυροφόρες, οι ευσεβείς εκείνες γυναίκες, οι οποίες παρακολούθησαν τη διδασκαλία και τη δημόσια δράση του Ιησού Χριστού με χαρακτηριστική αφοσίωση, επιμελήθηκαν και άλειψαν με αρώματα το σώμα του Ιησού κατά την ταφή του και αξιώθηκαν να πληροφορηθούν πρώτες από τον άγγελο την Ανάστασή Του.

Ο Νίκος Οικονομόπουλος: Η προσφορά του για την κατασκευή εκκλησίας στην Κατερίνη

Ο Νίκος Οικονομόπουλος είναι ένας τραγουδιστής που έχει βαθιές θρησκευτικές πεποιθήσεις και αυτό φαίνεται σε κάθε του πράξη.

Κυριακή της Ορθοδοξίας: Η πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (Α’ Νηστειών)

“Ραββί, συ ει ο Υιός του Θεού, συ ει ο βασιλεύς του Ισραήλ”
Πρώτη Κυριακή των Νηστειών σήμερα και γιορτάζουμε το θρίαμβο της Ορθοδοξίας μας, του πιο πολύτιμου θησαυρού που μετουσιώνεται σε πράξη πίστεως και ζωής και εκδηλώνεται στην προοπτική μιας ανεπανάληπτης βιωματικής εμπειρίας.

Εορτολόγιο: Σήμερα εορτάζει η Οσία Υπομονή

Αγία Υπομονή: Η αυτοκράτειρα που έγινε μοναχή



ΑΓΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ: Η Αγία Υπομονή, κατά κόσμον Ελένη Δραγάση, και αργότερα, ως σύζυγος του Μανουήλ Β’ Παλαιολόγου, «Ελένη η εν Χριστώ τω Θεώ αυγούστα και αυτοκρατόρισσα των Ρωμαίων η Παλαιολογίνα», ήταν θυγατέρα του Κωνσταντίνου Δραγάση, ενός από τους πολλούς ηγεμόνες – κληρονόμους του μεγάλου Σέρβου κράλη (=βασιλιά) Στεφάνου Δουσάν.

Σήμερα 6 Μαρτίου η Χριστιανική Εκκλησία τιμά το εκκλησιαστικό γεγονός της Εύρεσης του Τιμίου Σταυρού μετά των Τιμίων Ήλων (καρφιών) από την Αγία Ελένη.

Κάθε χρόνο στις 6 Μαρτίου η Χριστιανική Εκκλησία τιμά το εκκλησιαστικό γεγονός της Εύρεσης του Τιμίου Σταυρού μετά των Τιμίων Ήλων (καρφιών) από την Ελένη (μετέπειτα Αγία Ελένη), τη μητέρα του Κωνσταντίνου του Μεγάλου, του πρώτου Ρωμαίου αυτοκράτορα που μετεστράφη στον Χριστιανισμό.

KYΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ Ι.ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΜΑΣ ΜΙΛΑ...

Το θάρρος του Ασώτου



--Γέροντα τι σημαίνει για τον χριστιανό σωτηρία;

Σωτηρία είναι ο σκοπός του χριστιανού, να κερδίσει την Βασιλεία των ουρανών. Είναι η γεύση του παραδείσου. Η αιώνια επικοινωνία με τον Θεό.

Ιερά Μονή Εσφιγμένου - Τελώνου και Φαρισαίου -Φαρισαϊσμός και χριστιανός - Του καθηγουμένου Ι. Μ. Εσφιγμένου αρχ.Βαρθολομαίου

“Μη προσευξώμεθα φαρισαϊκώς αδελφοί...”
Με αυτή την προτροπή, η Αγία μας Εκκλησία μάς εισάγει για άλλη μια φορά στο Άγιο Τριώδιο.

Ο φαρισαϊσμός είναι ταυτόσημο με την υποκρισία και το ψέμα. Η περίοδος του Τριωδίου είναι ο προθάλαμος της μεγάλης σαρακοστής, της κατ' εξοχήν περιόδου πνευματικού αγώνα για τον χριστιανό.

Πλησιάζοντας, λοιπόν, αυτήν την περίοδο, η Αγία μας Εκκλησία, προετοιμάζει τους χριστιανούς, δείχνοντάς τους με ποιον τρόπο θα αγωνιστούν.

Εορτολόγιο - Του Αγίου Πολυκάρπου Ιερομάρτυρος και του Οσίου Πολυχρονίου είναι σήμερα, Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου

Του Αγίου Πολυκάρπου Ιερομάρτυρος και του Οσίου Πολυχρονίου είναι σήμερα, Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου.


Τα ονόματα που γιορτάζουν σήμερα είναι:Πολύκαρπος, Πολυκάρπης, Πολυκαρπία, Πολυκάρπη, Πολυκαρπίτσα, Πολυκαρπούλα,Πολυχρόνης, Πολυχρόνιος, Χρόνης, Πολυχρονία, Πολυχρονούλα.


Ανατολή ήλιου: 07:05 - Δύση ήλιου: 18:11 - Διάρκεια ημέρας: 11 ώρες 6 λεπτά


Σελήνη 13.8 ημερών


Άγιος ιερομάρτυς Πολυχρόνιος ο θαυματουργός


Ένα από τα απτά δείγματα της αγιότητας είναι και το χάρισμα της θαυματουργίας στους αγίους μας. Αυτοί, δια των ακτίστων ενεργειών του Θεού αξιώθηκαν να θαυματουργούν και να δοξάζεται έτσι το άγιο όνομα του Θεού. Ένας από τους θαυματουργούς αγίους της Εκκλησίας μας είναι και ο άγιος ιερομάρτυς Πολυχρόνιος.

Καταγόταν από την επαρχία Γαμφανίτιδα ή Γαμφάνη της Μ. Ασίας, της περιοχής των Αλαμάνων και έζησε τον 4ο αιώνα όταν βασίλευε ο Μέγας Κωνσταντίνος. Ήταν γόνος ευγενών και ευσεβών γονέων. Ο πατέρας του ονομαζόταν Βαρδάνης, ένα ευσεβής και πλούσιος γεωργός. Μεγάλωσε σε σπίτι όπου καλλιεργούνταν η ευσέβεια και οι αρετές. Οι πλούσιοι γονείς του φρόντισαν να γεμίσουν την ψυχή του με πίστη στο Θεό και τον δίδαξαν την ενάρετη ζωή. Παράλληλα φρόντισαν να λάβει σπουδαία μόρφωση και να εντρυφήσει στα ιερά γράμματα.

Από μικρός έδειξε έφεση στην αρετή, στην πίστη στο Θεό, τη φρόνηση και την εγκράτεια, ώστε τον θαύμαζαν οι συντοπίτες του. Μάλιστα αξιώθηκε, παιδί ον, να κάμει, δια της θερμής προσευχής του ένα μεγάλο θαύμα. Να αναβλύσει άφθονο νερό στην άνυδρη πόλη, που κατοικούσε! Στην πόλη δεν υπήρχε πηγή και οι κάτοικοι ήταν αναγκασμένοι να πηγαίνουν σε μακρινή απόσταση να προμηθεύονται το απαραίτητο νερό. Ο Πολυχρόνιος έπεσε στα γόνατα και παρακάλεσε με θέρμη και πίστη το Θεό να απαλλάξει τους συμπατριώτες του από αυτόν τον κόπο. Και ω του θαύματος, ανάβλυσε αστέρευτη πηγή με άφθονο δροσερό νερό δίπλα από το σπίτι του πατέρα του! Οι κάτοικοι δόξασαν το Θεό και μακάριζαν τον άγιο της πόλης τους!

Όταν ο ενάρετος Πολυχρόνιος μεγάλωσε, αποφάσισε να φύγει από την πατρίδα του, για να εξοικονομεί τα προς το ζειν του. Μαζί του έφυγαν και μερικοί άλλοι συμπατριώτες του, μεταξύ των οποίων και οι μετέπειτα συναθλητές του: Παρμένιος, Πολυτέλειος, Ελυμάς, Μώκιος, Χριστοτελής, Μαξιμος, Λουκάς, Αβδίας, Σέμνιος και Ολυμπιάδης. Μετέβηκαν στην Κωνσταντινούπολη όπου έπιασαν εργασία σε μεγάλο αμπελώνα.

Εκεί διακρίθηκε για την εργατικότητά του, τη φιλοπονία του και κυρίως για τις αρετές του. Ήταν υπομονετικός και γλυκόλογος με όλους. Η εργασία του ήταν μια διαρκής προσευχή. Εργαζόταν και προσεύχονταν νοερά. Επίσης νήστευε σκληρά, ώστε έτρωγε λίγο ψωμί κάθε δύο ή τρεις ημέρες!

Το αφεντικό του τον παρακολουθούσε και τον θαύμαζε. Όμως κάποια στιγμή ντράπηκε για το ότι έναν άγιο άνθρωπο τον υπέβαλε σε κουραστική εργασία και τον σύγκρινε με τη δική του αμαρτωλότητα. Έτσι αποφάσισε να τον σταματήσει από τη δούλεψή του. Του έδωσε αρκετά χρήματα και του είπε: «άγιε άνθρωπε του Θεού πήγαινε στην πατρίδα σου και να προσεύχεσαι για μένα». Ο άγιος πήρε τα χρήματα και έφυγε για την πατρίδα του, του άφησε όμως το δικέλλι του για ανάμνηση, το οποίο όμως άρχισε να θαυματουργεί.

Ο Πολυχρόνιος έφτασε στην πόλη του και με τα χρήματα που πήρε από το πρώην αφεντικό του αγόρασε χώρο, στον οποίο ίδρυσε «ευκτήριο οίκο», όπου υπηρετούσε την Εκκλησία του Χριστού. Αρχικά ήταν λαϊκός ιεροκήρυκας, αργότερα έγινε αναγνώστης και στη συνέχεια πρεσβύτερος. Πολλούς ανθρώπους ευεργέτησε και βοήθησε να ασπασθούν την αληθινή πίστη.

Αργότερα τον βρίσκουμε στην Κύπρο, όπου έγινε Επίσκοπος. Η επισκοπική του διακονία υπήρξε ιδιαίτερα επωφελής για το κύπριο ποίμνιό του. Ιερουργούσε με κατάνυξη, δίδασκε με θέρμη και ασκούσε την ελεημοσύνη. Υπήρξε άοκνος προστάτης των αδυνάτων, των χηρών, των ορφανών και των κατατρεγμένων.

Σκορπούσε αγάπη προς όλους, ώστε δι’ αυτού δοξάζονταν ο Θεός. Παράλληλα έκανε πολλά θαύματα. Ιδιαιτέρως έδειξε μεγάλη επιμέλεια προς τους πλανεμένους στις πάμπολλες αιρέσεις, που άρπαζαν οι αιρετικοί από τους σωστικούς κόλπους της Εκκλησίας.

Την εποχή εκείνη, και ενώ σταμάτησαν οι διωγμοί από τους ειδωλολάτρες, η Εκκλησία δοκιμάστηκε σκληρά από τη φοβερή αίρεση του Αρείου, τον αρειανισμό, ο οποίος ξεθεμέλιωνε κυριολεκτικά το χριστιανικό οικοδόμημα. Δίδασκε ότι ο Θεός είναι μόνο ο Πατέρας, ενώ ο Υιός είναι κτίσμα και το Άγιο Πνεύμα απρόσωπη δύναμη. Με τη συνεργεία του διαβόλου και τις ικανότητες του αιρεσιάρχη Αρείου η αίρεση διαδίδονταν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Χιλιάδες Χριστιανοί, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί, ασπάζονταν τις φρικτές της πλάνες. Τότε ο ευσεβής αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, συγκάλεσε την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, στη Νίκαια της Βιθυνίας, το 325. για να εξετάσει το πρόβλημα και να ορίσει το τριαδικό δόγμα. 318 Επίσκοποι ή αντιπρόσωποί τους πήραν μέρος στη Σύνοδο.


Ανάμεσά τους και ο Πολυχρόνιος, ο οποίος υποστήριξε σθεναρά την Ορθόδοξη Πίστη και στηλίτευσε την αίρεση, ως δαιμονική κατάσταση, η οποία στόχο έχει να απομακρύνει τους πιστούς από την Εκκλησία και να τους στερήσει τη σωτηρία.

Όμως δεν έμελλε να ηρεμήσει η Εκκλησία και μετά την πανηγυρική καταδίκη του αιρεσιάρχη Αρείου. Μετά το θάνατο του Κωνσταντίνου (337), ο ασεβής διάδοχός του γιός του Κωνστάντιος (337-361) ασπάσθηκε την αρειανική αίρεση και καταδίωξε τους ορθοδόξους. Οι αρειανοί, έχοντας τη στήριξη του αυτοκράτορα επιτίθονταν με μανία κατά των ορθοδόξων πιστών και ιδίως κατά των ορθοδόξων κληρικών. Οι αρειανοί στην Κύπρο, βλέποντας τον άγιο Πολυχρόνιο να υπερασπίζει την Ορθοδοξία και να εφαρμόζει τις αποφάσεις της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, τον μισούσαν θανάσιμα και προσπαθούσαν να βρουν τρόπο να τον θανατώσουν.


Όταν βρήκαν την ευκαιρία τον συνέλαβαν, τον βασάνισαν και τον αποκεφάλισαν. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, εισέβαλαν στην Κύπρο Άραβες πειρατές, οι οποίοι λεηλάτησαν το νησί. Πέρασαν και από τον τόπο που ήταν Επίσκοπος ο Πολυχρόνιος. Τον βρήκαν την ώρα που λειτουργούσε, τον συνέλαβαν και τον κομμάτιασαν επί τόπου με τα ξίφη τους. Ο αοίδιμος αξιώθηκε να ανακατέψει το τίμιο αίμα του με το αίμα του Κυρίου! Είναι ίσως πιθανόν να επιτέθηκαν οι αιμοβόροι πειρατές, καθ’ υπόδειξη των αρειανών, οπότε η μία διήγηση συμπληρώνει την άλλη.

Το αγιασμένο σώμα του το πήραν οι πιστοί και το έθαψαν με τιμές. Ο τάφος του έγινε πηγή αγιασμού και επιτέλεσης θαυμάτων. Αργότερα τα τίμια λείψανά του μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη.

Επίσης η εκκλησία μας τιμά σήμερα τη μνήμη του Αγίου Πολυκάρπου του Επισκόπου Σμύρνης




Ο Άγιος Πολύκαρπος γεννήθηκε περίπου το 80 μ.Χ. από ευσεβείς γονείς, εν ονόματι Παγκράτιος και Θεοδώρα, όπου και είχαν φυλακιστεί διότι ήταν Χριστιανοί. Ο Άγιος Πολύκαρπος βαπτίστηκε Χριστιανός σε νεαρή ηλικία, περίπου 20 χρονών. Υπήρξε μαθητής του Ευαγγελιστού Ιωάννου, ο οποίος και τον χειροτόνησε Επίσκοπο Σμύρνης.


Όταν άρχισε ο διωγμός κατά των Χριστιανών επί αυτοκρατορίας Αντωνίου Πίου, ο ανθύπατος της Μικράς Ασίας Στάτιος Κοδράτος συνέλαβε τον Άγιο Πολύκαρπο, και τον διέταξε να απαρνηθεί την πίστη του στο Χριστό και να Τον βλασφημήσει δημόσια. Τότε, ο Άγιος με μεγάλο θάρρος του απάντησε ότι υπηρετεί τον Χριστό 86 χρόνια χωρίς καθόλου να τον αδικήσει.



Πώς θα μπορούσε τώρα να τον βλασφημήσει και να τον αρνηθεί; Ο ανθύπατος τότε διέταξε να τον ρίξουν στη φωτιά, από την οποία βγήκε ανέγγιχτος διότι η φωτιά σχημάτισε γύρω από το σώμα του Αγίου Πολυκάρπου καμάρα χωρίς να τον αγγίξει.

Τότε, οι βάρβαροι τον αποκεφάλισαν. Το Ιερό σώμα του ρίχτηκε στη φωτια, όπου οι πιστοί αργότερα συνέλεξαν τα Ιερά Λείψανά του.


Έτσι, μαρτυρικά ο Άγιος Πολύκαρπος παρέδωσε τη ψυχή του στο Κύριο στις 23 Φεβρουαρίου το 167 μ.Χ.

Σήμερα η Εκκληαία μας τιμά την μνήμη του Οσίου Παρθενίου και του Οσίου Λουκά του ο εν Στειρίω όρει ασκήσαντοςκαι του Αγίο Γεωργίου του Νεομάρτυρος εξ Αλικιανού της Κυδωνίας Κρήτης.

Σήμερα η Εκκληαία μας τιμά την μνήμη του Οσίου Παρθενίου και του Οσίου Λουκά 

Ιερά Αγρυπνία στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Κατερίνης

Την Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2024 και ώρα 8:30μμ – 12:30 τα ξημερώματα θα τελεστεί Ιερά Αγρυπνία επί τη εορτή του Αγίου Παρθενίου επισκόπου Λαμψάκου του Θαυματουργού.

Η Εκκλησία μας τιμά σήμερα τη μνήμη του Αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτη - ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΝ ΙΣΙΔΩΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΙΔΩΡΑ!!!

Η Εκκλησία μας τιμά σήμερα τη μνήμη του Αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτη - ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΝ ΙΣΙΔΩΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΙΔΩΡΑ!!!

Μοναχός και εκκλησιαστικός συγγραφέας, με σημαντική επίδραση στα θεολογικά και εκκλησιαστικά ζητήματα της εποχής του. 

Ο Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης γεννήθηκε στην Αίγυπτο περί το 360 μ.Χ. από γονείς θεοφιλείς, και ήταν συγγενής των Πατριαρχών Αλεξανδρείας, Θεοφίλου (385 – 412 μ.Χ.) και Κυρίλλου Α’ (412 – 4 μ.Χ.).

Σε νεαρή ηλικία έλαβε μεγάλη και θαυμαστή θεολογική και φιλοσοφική γνώση. Στην αρχή εργάσθηκε ως διδάσκαλος και κατηχητής της εκκλησίας της Αλεξάνδρειας. Επιζητώντας όμως την ησυχία για να δύναται να ασχοληθεί με το έργο της ζωής του, τη μελέτη των Αγίων Γραφών, αποσύρθηκε σε κάποιο μοναστήρι στο όρος Πηλούσιο, γι’ αυτό έλαβε και το όνομα Πηλουσιώτης.

 Αργότερα δέχεται την πρόταση να γίνει ιερέας και στη συνέχεια εκλέγεται πανηγυρικά ηγούμενος στο μοναστήρι του.

Λόγω της τεράστιας θεολογικής του κατάρτισης, απέκτησε μεγάλο κύρος και φήμη, ώστε να θεωρείται μοναδικός στις ερμηνείες περίπλοκων γραφικών χωρίων. Κατά την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο που συνήλθε στην Έφεσο το έτος 431 μ.Χ. επί αυτοκράτορος Θεοδοσίου Β΄ του Μικρού (408 – 450 μ.Χ.), ο Άγιος αναφαίνεται με μεγάλη υπόληψη και σπουδαίο κύρος στην Εκκλησία.

 Έλεγχε με παρρησία τους αμαρτάνοντες, φώτιζε τους πάντες με τον θείο του λόγο, νουθετούσε τους άρχοντες, υπεστήριζε τους κλονιζόμενους και ήταν η «μούσα της ημετέρας αυλής», όπως αποκαλούσε αυτόν ο ιερός Φώτιος (Επιστολή 2, 44). Συνέγραψε αρκετές πραγματείες, ως και πλήθος επιστολών, από τις οποίες σώζονται 2.012, με τις οποίες νουθετούσε, συμβούλευε και συγχρόνως εξηγούσε τις θείες και σωτήριες Γραφές. Εκοιμήθη ειρηνικά το 440 μ.Χ.

Τμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Φιλοθέου Αγίου Όρους και Αγάθωνος στη Φθιώτιδα.

Απολυτίκιο

Σοφία κοσμούμενος, παντοδαπεί ευκλεώς, τοις Λόγοις εκόσμησας, την Εκκλησίαν Χρίστου, Ισίδωρε Όσιε, συ γαρ δι’ εγκρατείας, σεαυτόν εκκαθάρας, πράξει και θεωρία, διαλάμπεις εν κόσμω, δι’ ων μυσταγωγούμεθα, Πάτερ τα κρείττονα.

2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ - Υπαπαντή του Κυρίου

Δεσποτική εορτή της Χριστιανοσύνης, σε ανάμνηση της έλευσης του μικρού Χριστού από τους γονείς του στον Ναό των Ιεροσολύμων και της υποδοχής του από τον πρεσβύτη ιερέα Συμεών. 

Εορτάζεται στις 2 Φεβρουαρίου, μαζί με την ανάμνηση του γεγονότος του καθαρισμού της Παναγίας από τη λοχεία (σαραντισμός). Η Υπαπαντή του Κυρίου είναι μία από τις 12 μεγάλες εορτές της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας («Δωδεκάορτον»). 

Σαν σήμερα εκοιμήθη ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος!

Το 2008 εκοιμήθη σε ηλικία 69 ετών ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος. Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος κατά κοινή ομολογία στα χρόνια που έμεινε στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο άλλαξε αρκετά στη Διοίκηση της Εκκλησίας, ανανεώνοντάς την σε σημαντικό βαθμό.

Του Αγίου Γρηγορίου αύριο 25 Ιανουαρίου - Σπουδαία εκκλησιαστική προσωπικότητα και ένας από τους Τρεις Ιεράρχες. Η μνήμη του γιορτάζεται σε Ανατολή και Δύση στις 25 Ιανουαρίου.

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος (329 – 390)

Σπουδαία εκκλησιαστική προσωπικότητα και ένας από τους Τρεις Ιεράρχες. Η μνήμη του γιορτάζεται σε Ανατολή και Δύση στις 25 Ιανουαρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσες και όσοι φέρουν το όνομα Γρηγόριος και Γρηγορία.

24 Ιανουαρίου – Γιορτή σήμερα: Οσίες Ξένη και οι δύο θεραπαινίδες της

Γιορτή σήμερα: Τη μνήμη της Οσίας Ξένης και των δύο θεραπαινίδων της τιμά σήμερα, 24 Ιανουαρίου, η Εκκλησία μας. Η Οσία Ξένη έζησε τον 5ο μ.Χ. αιώνα. Ονομαζόταν στην αρχή Ευσεβεία και καταγόταν από τη Ρώμη.

Αρνούμενη τη πίεση των γονιών της να νυμφευθεί άνδρα της επιλογής τους, φεύγει κρυφά στην Αλεξάνδρεια όπου μετονομάσθηκε Ξένη για να χαθούν τα ίχνη της. Πηγαίνει στο νησί της Κω και στη συνέχεια εγκαθίσταται στα Μύλασσα της Καρίας. Εκεί, μαζί με δύο υπηρέτριές (θεραπαινίδες) της που της είχαν μείνει πιστές, έκτισε ναό στο όνομα του αγίου πρωτομάρτυρα Στεφάνου και ησυχαστικά κελιά.

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΕΝ ΟΛΥΜΠΩ,ΠΟΥ ΕΟΡΤΑΖΕΙ ΣΗΜΕΡΑ 23 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023

Ο Άγιος Διονύσιος, ο οποίος τιμάται σήμερα 23 Ιανουαρίου, γεννήθηκε λίγο πριν το 1500 μ.Χ. στο ορεινό χωριό Σκλάταινα της Καρδίτσας, την σημερινή Δρακότρυπα. Το όνομά του ήταν Δημήτριος και από παιδί επέδειξε ζήλο για την αγάπη του Χριστού και την ασκητική ζωή.

Ο Άγιος Διονύσιος, σε ηλικία 18 ετών μόνασε στα Μετέωρα λαμβάνοντας το όνομα Δανιήλ.

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος για γάμο ομόφυλων ζευγαριών: "Θα μπορούσε να γίνει και ένα δημοψήφισμα"

Στην πιθανότητα διεξαγωγής δημοψηφίσματος σχετικά με το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια αναφέρθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σε δηλώσεις του κατά την τελετή εγκαινίων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Μάρκης.

"Η εκκλησία δεν θα πάρει τα όπλα, τι κοινωνία θέλουμε;" είπε, ενώ απαντώντας σε σχετική ερώτηση σημείωσε πως "θα μπορούσε να γίνει και ένα δημοψήφισμα".