ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΥΜΠΗΡΩΝΟΝΤΑΙ 67 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ!!!

Σαν σήμερα 3 Μαρτίου του 1957 πέφτει νεκρός ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ μέσα στο κρησφύγετο του κοντά στην Ιερά Μονή Μαχαιρά, αρνούμενος να παραδοθεί στους Άγγλους αποικιοκράτες.

Το ανιστόρητο Netflix: Τι πραγματικά έκανε ο Μέγας Αλέξανδρος όταν του έστειλαν δυο… όμορφους νέους

Για τις υπερβολές, ανακρίβειες και εισαγωγές πληροφοριών που δεν υφίστανται στη παραγωγή του Netflix μιλά ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος

Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος τοποθετήθηκε για την παρουσίαση του Μέγα Αλέξανδρου ως ενός ομοφυλόφυλου μέσα από μια παραγωγή του Netflix, στην κάμερα της εκπομπής «Super Κατερίνα».

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών.


Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία από τις 21 Απριλίου 1967 είχε επιβάλλει καθεστώς στυγνής δικτατορίας στη χώρα.

Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε στις 14 Φεβρουαρίου 1973, όταν ξεσηκώθηκαν οι φοιτητές της Αθήνας και συγκεντρώθηκαν στο Πολυτεχνείο.

Ζητούσαν την κατάργηση του Ν.1347, ο οποίος προέβλεπε την υποχρεωτική στράτευση όσων ανέπτυσσαν συνδικαλιστική δράση κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Η αστυνομία, παραβιάζοντας το πανεπιστημιακό άσυλο, εισήλθε στο χώρο του ιδρύματος, συνέλαβε 11 φοιτητές και τους παρέπεμψε σε δίκη με την κατηγορία της «περιύβρισης αρχής».

 Οι 8 καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές, ενώ περίπου 100 άλλοι αναγκάστηκαν να διακόψουν τις σπουδές τους και να ντυθούν στο χακί.

Κατάληψη στο κτίριο της Νομικής


Επτά ημέρες μετά τα πρώτα γεγονότα του Πολυτεχνείου, στις 21 Φεβρουαρίου οι φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο της Νομικής σχολής στην Αθήνα, προβάλλοντας τα συνθήματα «Δημοκρατία», «Κάτω η Χούντα» και «Ζήτω η Ελευθερία». 

Η αστυνομία επενέβη και πάλι για να καταστείλει την εξέγερση, αλλά η βίαιη εκδίωξη των φοιτητών από το κτίριο της Νομικής ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την αγωνιστικότητά τους.

Η εξέγερση που ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου του 1973 επρόκειτο να αποτελέσει την κορύφωση των αντιδικτατορικών εκδηλώσεων. Το πρωί εκείνης της ημέρας οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Πολυτεχνείου και αποφάσισαν την κήρυξη αποχής από τα μαθήματα, με αίτημα να γίνουν εκλογές για τους φοιτητικούς συλλόγους τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους και όχι στα τέλη του επόμενου χρόνου, όπως είχε ανακοινώσει το καθεστώς.

Ακολούθησαν συνελεύσεις φοιτητών στην Ιατρική και στη Νομική σχολή. Μάλιστα, οι φοιτητές της Νομικής εξέδωσαν ψήφισμα, με το οποίο ζητούσαν την ανάκληση των αποφάσεων της Χούντας για τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών, εκδημοκρατισμό των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 20% του προϋπολογισμού και ανάκληση του Ν.1347 για την αναγκαστική στράτευση των φοιτητών.


Όσο περνούσε η μέρα άρχισαν να μαζεύονται ολοένα και περισσότεροι φοιτητές στο Πολυτεχνείο, αλλά και άλλοι που πληροφορήθηκαν το νέο. Η αστυνομία αποδείχθηκε ανίκανη να εμποδίσει την προσέλευση του κόσμου. Το απόγευμα πάρθηκε η απόφαση για κατάληψη του Πολυτεχνείου. Οι πόρτες έκλεισαν και από τότε άρχισε η οργάνωση της εξέγερσης. Το πρώτο βήμα ήταν η εκλογή Συντονιστικής Επιτροπής, στην οποία μετείχαν 22 φοιτητές και 2 εργάτες, με σκοπό να καθοδηγήσει τον αγώνα. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν επιτροπές σε όλες τις σχολές για να οργανώσουν την κατάληψη και την επικοινωνία με την ελληνική κοινωνία.

Ο ραδιοφωνικός σταθμός

Για το σκοπό αυτό άρχισε να λειτουργεί ένας ραδιοφωνικός σταθμός, αρχικά στο κτίριο του Χημικού και αργότερα στο κτίριο των Μηχανολόγων, με εκφωνητές τη Μαρία Δαμανάκη και τον Δημήτρη Παπαχρήστου. 

Επιπλέον, στο Πολυτεχνείο εγκαταστάθηκαν πολύγραφοι, που δούλευαν μέρα - νύχτα, για να πληροφορούν τους φοιτητές και τον υπόλοιπο κόσμο για τις αποφάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής και των φοιτητικών συνελεύσεων. 

Συγκροτήθηκαν συνεργεία φοιτητών, που έγραφαν συνθήματα σε πλακάτ, σε τοίχους, στα τρόλεϊ, στα λεωφορεία και στα ταξί, για να τα γνωρίσουν όλοι οι Αθηναίοι. Στο Πολυτεχνείο οργανώθηκε εστιατόριο και νοσοκομείο, ενώ ομάδες φοιτητών ανέλαβαν την περιφρούρηση του χώρου, ξεχωρίζοντας τους ενθουσιώδεις και δημοκράτες Αθηναίους από τους προβοκάτορες.

Η πρώτη αντίδραση του δικτατορικού καθεστώτος ήταν να στείλει μυστικούς πράκτορες να ανακατευθούν στο πλήθος που συνέρρεε στο Πολυτεχνείο και να ακροβολήσει σκοπευτές στα γύρω κτίρια.

 Στις 16 Νοεμβρίου μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν εναντίον του πλήθους που ήταν συγκεντρωμένο έξω από το Πολυτεχνείο, με γκλομπς, δακρυγόνα και σφαίρες ντουμ-ντουμ. Οι περισσότεροι διαλύθηκαν. Όσοι έμειναν έστησαν οδοφράγματα ανατρέποντας τρόλεϊ και συγκεντρώνοντας υλικά από νεοανεγειρόμενες οικοδομές, και άναψαν φωτιές για να εξουδετερώσουν τα δακρυγόνα. Αργότερα, η αστυνομία έκανε χρήση όπλων, χωρίς όμως να πετύχει το στόχο της, την καταστολή της εξέγερσης.

Τα άρματα μάχης


Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, όταν διαπίστωσε ότι η αστυνομία αδυνατούσε να εισέλθει στο Πολυτεχνείο, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το στρατό. 

Κοντά στο σταθμό Λαρίσης συγκεντρώθηκαν τρεις μοίρες ΛΟΚ και μία μοίρα αλεξιπτωτιστών από τη Θεσσαλονίκη. Τρία άρματα μάχης κατέβηκαν από του Γουδή προς το Πολυτεχνείο. Τα δύο στάθμευσαν στις οδούς Τοσίτσα και Στουρνάρα, αποκλείοντας τις πλαϊνές πύλες του ιδρύματος και το άλλο έλαβε θέση απέναντι από την κεντρική πύλη. Η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών ζήτησε διαπραγματεύσεις, αλλά το αίτημά τους απορρίφθηκε.

Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου το άρμα που βρισκόταν απέναντι από την κεντρική πύλη έλαβε εντολή να εισβάλλει. Έπεσε πάνω στην πύλη και την έριξε, παρασέρνοντας στο διάβα του μία κοπέλα που ήταν σκαρφαλωμένη στον περίβολο κρατώντας την ελληνική σημαία. 

Οι μοίρες των ΛΟΚ, μαζί με ομάδες -μυστικών και μη- αστυνομικών, εισέβαλαν στο Πολυτεχνείο και κυνήγησαν τους φοιτητές, οι οποίοι πηδώντας από τα κάγκελα προσπάθησαν να διαφύγουν στους γύρω δρόμους. Τους κυνηγούσαν αστυνομικοί, πεζοναύτες, ΕΣΑτζήδες. Αρκετοί σώθηκαν βρίσκοντας άσυλο στις γύρω πολυκατοικίες, πολλοί συνελήφθησαν και μεταφέρθηκαν στη Γενική Ασφάλεια και στην ΕΣΑ.

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας, στις 17 Νοεμβρίου συνελήφθησαν 840 άτομα. 

Όμως, μετά τη Μεταπολίτευση, αξιωματικοί της Αστυνομίας, ανακρινόμενοι, ανέφεραν ότι οι συλληφθέντες ξεπέρασαν τα 2400 άτομα. 

Οι νεκροί επισήμως ανήλθαν σε 34 άτομα. Στην ανάκριση που διενεργήθηκε το φθινόπωρο του 1975 εναντίον των πρωταιτίων της καταστολής εντοπίστηκαν 21 περιπτώσεις θανάσιμου τραυματισμού. Ωστόσο, τα θύματα πρέπει να ήταν πολύ περισσότερα, διότι πολλοί βαριά τραυματισμένοι, προκειμένου να διαφύγουν τη σύλληψη, αρνήθηκαν να διακομιστούν σε νοσοκομείο.


Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος κήρυξε στρατιωτικό νόμο, αλλά στις 25 Νοεμβρίου ανατράπηκε με πραξικόπημα. 

Πρόεδρος ορίστηκε ο αντιστράτηγος Φαίδων Γκιζίκης και πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος.

 Όμως ο ισχυρός άνδρας του νέου καθεστώτος ήταν ο διοικητής της Στρατιωτικής Αστυνομίας, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, που επέβαλλε ένα καθεστώς σκληρότερο από εκείνο του Παπαδόπουλου.

Η δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου του 1974, αφού είχε ήδη προηγηθεί η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο Γκιζίκης και ο αντιστράτηγος Ντάβος, διοικητής του Γ' Σώματος Στρατού, κάλεσαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να επιστρέψει στην Ελλάδα για να επαναφέρει τη δημοκρατική διακυβέρνηση.

Η 7η Επέτειος του «Πολυτεχνείου» ΤΟ 1980 η πλέον αιματηρή της Ιστορίας! - Κανελλοπούλου - Κουρής - Τα επεισόδια και τις βιαιότητες καταδίκασαν όλα τα πολιτικά κόμματα και οι φοιτητικές παρατάξεις. Ο συνήθως καταγγελτικός όμως, Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε διακριτικός απέναντι στην αστυνομική βία, ίσως γιατί «αισθάνθηκε την κρυφή αλληλεγγύη του συμμετόχου στην εξουσία, όταν κάλυπτε χωρίς όρους τη βαρβαρότητα των ΜΑΤ», όπως έγραψε στο περιοδικό «Αντιθέσεις» ο δημοσιογράφος Πέτρος Ευθυμίου, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ τα επόμενα χρόνια.!

Με τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ προ των πυλών της εξουσίας, και τη ΝΔ σε νευρική κρίση, γιορτάστηκε η 7η επέτειος από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το 1980, που ήταν και η πλέον αιματηρή της ιστορίας.




Τα επεισόδια και τις βιαιότητες καταδίκασαν όλα τα πολιτικά κόμματα και οι φοιτητικές παρατάξεις.

 Ο συνήθως καταγγελτικός όμως, Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε διακριτικός απέναντι στην αστυνομική βία, ίσως γιατί «αισθάνθηκε την κρυφή αλληλεγγύη του συμμετόχου στην εξουσία, όταν κάλυπτε χωρίς όρους τη βαρβαρότητα των ΜΑΤ», όπως έγραψε στο περιοδικό «Αντιθέσεις» ο δημοσιογράφος Πέτρος Ευθυμίου, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ τα επόμενα χρόνια.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 1866 ΓΡΑΦΗΚΕ ΜΙΑ ΕΝΔΟΞΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ - ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΑΡΚΑΔΙΟΥ!!!

 

Κορυφαία πράξη του απελευθερωτικού αγώνα των Κρητών, σύμβολο ηρωισμού και θυσίας. Είναι το σημαντικότερο επεισόδιο της Κρητικής Επανάστασης του 1866.

Η κακοδιοίκηση και η καταπίεση της τουρκικής διοίκησης ανάγκασε την Παγκρήτια Συνέλευση που συνήλθε στα Χανιά να αποστείλει στις 14 Μαΐου 1866 αναφορά στον Σουλτάνο με μια σειρά αιτημάτων. Συγκεκριμένα, ζητούσε: βελτίωση του φορολογικού συστήματος, σεβασμό της χριστιανικής θρησκείας, αναγνώριση του πληθυσμού να εκλέγει ελεύθερα τους δημογέροντές του και τη λήψη μέτρων για την οικονομική ανάπτυξη του νησιού.

Όταν δίνεις, πλουτίζεις… δεν φτωχαίνεις: -Μια ιστορία με τεράστιο νόημα!

 

Ο φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους. Μια μέρα, εκεί που έβγαλε το ζεστό ψωμί και μοσχοβόλησε η… γειτονιά, ήρθε και στάθηκε στην πόρτα του ένας φτωχός.

Δείτε τι απέγινε το ξενοδοχείο που γυρίστηκε “ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός”. Γιατί η ταινία κρίθηκε ακατάλληλη (drone)

Στα Καμένα Βούρλα, επί της παραλιακής οδού Γεράσιμου Βασιλειάδη, βρίσκεται ένα κτήριο μεγάλο αλλά σε φάση πλήρους εγκατάλειψης. Πρόκειται για το ξενοδοχείο “Ράδιον“. Εκεί το 1961 έγινε μέρος των γυρισμάτων μίας από τις πιο δημοφιλείς ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου: “Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός“.

Το ξενοδοχείο “Ράδιον” από ψηλά. Πηγή εικόνας: n.p production...

 Η ταινία της Φίνος Φιλμ κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 1961, σε σκηνοθεσία και σενάριο του Νίκου Τσιφόρου, και πρωταγωνίστησαν μεγάλα ονόματα του ελληνικού σινεμά, όπως η Γεωργία Βασιλειάδου, ο Βασίλης Αυλωνίτης, η Πόπη Λάζου και o Νίκος Ρίζος. “Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός”. 

Η φράση «Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» Ο Τσώρτσιλ, ο Φίλιπ Νόελ Μπέικερ και ο Χίτλερ!!!....

«Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». Μία φράση που πολλοί αποδίδουν στον Ουίνστον Τσώρτσιλ. Και όμως αυτή η φράση λέγεται ότι ακούστηκε για πρώτη φορά όχι σε κάποια πολιτική συζήτηση αλλά σε ένα οικογενειακό τραπέζι του φιλέλληνα «ασημένιου» Ολυμπιονίκη και βραβευμένου με το Νόμπελ Ειρήνης (1959) Φιλίπ Νόελ Μπέικερ προς τον Βρετανό πολιτικό.

Τρίτη και 13: Ποιοι και γιατί τη θεωρούν γρουσούζικη μέρα

Δεισιδαιμονία που απαντάται στους Έλληνες και τους Ισπανόφωνους λαούς. Γενικώς, η Τρίτη θεωρείται αποφράς ημέρα, δηλαδή γρουσούζικη και επικίνδυνη γι’ αυτούς τους λαούς...



Δεισιδαιμονία που απαντάται στους Έλληνες και τους Ισπανόφωνους λαούς. Γενικώς, η Τρίτη θεωρείται αποφράς ημέρα, δηλαδή γρουσούζικη και επικίνδυνη για τους λαούς αυτούς. Όταν συμπίπτει Τρίτη και 13, οι προληπτικοί τη θεωρούν πολύ άτυχη και επικίνδυνη ημέρα. Για τους υπόλοιπους λαούς η γρουσούζικη ημέρα είναι η Παρασκευή και 13.

Σαν χθές 29 Μαΐου, ιδρύεται η περιβόητη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ

Το όνομα της είναι περίπου συνώνυμο μιας αόρατης παγκόσμιας κυβέρνησης. Για ότι κακό συμβαίνει σε αυτόν τον πλανήτη (γιατί όχι και έξω από αυτόν) ευθύνεται η περιβόητη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ η οποία ιδρύθηκε μια ημέρα σαν σήμερα, πριν από 69 χρόνια.

Νίκος Δεμισιώτης

Λέσχη Μπίλντερμπεργκ | Λεπτομέρεια από το εξώφυλλο του βιβλίου του Daniel Estulin



Την περασμένη εβδομάδα, στη Λισαβόνα, πραγματοποιήθηκε η 69η σύνοδος της περιβόητης Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Όπως κάθε φορά έτσι και σε αυτή τη σύνοδο οι πόρτες ήταν κλειστές για τους «έξω» και πρακτικά για το τι ειπώθηκε δεν κρατήθηκαν.

Θαυμαστοί θρύλοι για την Άλωση της Πόλης

Το ημερολόγιο έγραφε 29 Μαΐου 1453 όταν η χιλιόχρονη αυτοκρατορία έπεσε. Όσον αφορά στην άλωση της Πόλης ο θρύλος λέει ότι «ήτανε θέλημα Θεού». Από τότε το φρόνημα των Ελλήνων το κρατάνε ζωντανό ακριβώς αυτοί οι θρύλοι για την επανάκτησή της.

 «Κάποτε η Αγιά Σοφιά θα λειτουργηθεί ξανά από τους χριστιανούς» λέει η παράδοση και ο μαρμαρωμένος βασιλιάς θα ξυπνήσει.

Γιορτή της Μητέρας 2023: Μια ιστορία που ξεκίνησε από τον αμερικανικό εμφύλιο

Φωτογραφία: PIXABAY


Η Γιορτή της Μητέρας, την οποία τιμάμε σήμερα, όπως κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, έχει ιστορία που ξεπερνάει τον έναν αιώνα.

Σταύρωση: Η ιστορία πίσω από την τιμωρία του πιο μαρτυρικού θανάτου

Η ποινή, ποιοι τιμωρούταν και ποια τα συμπτώματα του θύματος στο σταυρό.


Ο σταυρός σήμερα σημαίνει πολλά περισσότερα από το Μαρτύριο του Ιησού. Είναι σύμβολο ψυχικής απελευθέρωσης, σύμβολο της Καινής Διαθήκης και του Μεσσία που έσπασε τα δεσμά του Θανάτου και σύμβολο εκατοντάδων πιστών ανά τον κόσμο που μαρτύρησαν στο όνομα Του. Παρόλα αυτά, η σταύρωση όχι μόνο ήταν κάτι σύνηθες στον κόσμο της εποχής, αλλά και οι διδάξαντές της, οι Ρωμαίοι, δεν τον θεώρησαν ποτέ απλά μία τιμωρία. Τον θεωρούσαν κατάρα.

Πόντιος Πιλάτος: Ποιο ήταν το τέλος του έπαρχου που σταύρωσε Τον Ιησού;

Οι περισσότερες από τις πληροφορίες για τον Πόντιο Πιλάτο είναι λίγο-πολύ γνωστές. Ότι το Σανχεντρίν έφερε μπροστά του Τον Ιησού ζητώντας του να τον τιμωρήσει, ότι εκείνος ήταν διστακτικός στο αν πράγματι Εκείνος είχε πράξει κάποια παρανομία και ότι αφού έβαλε τον κόσμο να διαλέξει ανάμεσά Του και στον Βαραβά, τον καταδίκασε σε Σταύρωση.


Πόντιος Πιλάτος: Ποιο ήταν το τέλος του έπαρχου που σταύρωσε Τον Ιησού;© RatPack.gr


Αυτά τα γεγονότα είναι γνωστά αλλά περιμένει ένα μεγάλο ερώτημα. Τι απέγινε ο Πόντιος Πιλάτος μετά την Σταύρωση του Ιησού; Αρχικά η ύπαρξη του Πιλάτου επιβεβαιώνεται από ανασκαφές αρχαιολόγων το 1961, όπου ο έπαρχος της Ιουδαίας πρέπει να αφιέρωσε κάποιο ναό στον τότε αυτοκράτορα Τιβέριο. Υπάρχει κομμάτι ασβεστόλιθου στο οποίο αναγράφεται «Στον Θεικό Αύγουστο Τιβέριο, ο Πόντιος Πιλάτος, έπαρχος της Ιουδαίας, αφιερώνει αυτό». Η πλάκα βρέθηκε από τον Antonio Frova και χρονολογείται ανάμεσα στο 26 και το 36 μ.Χ.