Χρήστος Κάκαλος, ο ορειβάτης που σκαρφάλωνε ξυπόλητος και μέχρι τα 93 του στον Όλυμπο
Τα επόμενα χρόνια ο μπαρμπα-Χρήστος δεν σταμάτησε ποτέ να σκαρφαλώνει στον Όλυμπο, ενώ από ένα σημείο και μετά με την άνθιση της ορειβασίας στην Ελλάδα, μετατράπηκε σε οδηγό των επίδοξων κατακτητών των ουρανών, συνοδεύοντάς τους με ασφάλεια. Όταν δεν έκανε αυτό, κατέβαινε στα χωριά για να παίξει το αγαπημένο του λαούτο και να μοιραστεί με τον κόσμο διηγήσεις από τις περιπέτειές του, πράγμα που συνέχισε να συμβαίνει μέχρι τα βαθιά γεράματά του.
Λες και τον είχαν ευλογήσει οι ίδιοι οι Θεοί, ο Χρήστος Κάκαλος έζησε μέχρι στις 12 Απριλίου 1976, όταν και άφησε την τελευταία πνοή του σε ηλικία 97 ετών! Μόλις δέκα χρόνια νωρίτερα, στα 87 του, συνέβη ένα περιστατικό το οποίο μεταφέρει η γνωστή λογοτέχνης και δημοσιογράφος Νίνα Κοκκαλίδου – Ναχμία, η οποία γράφει χαρακτηριστικά: «…Ο μπαρμπα Χρήστος έκανε μια μικρή βόλτα στον Όλυμπο σε υψόμετρο έως 1.000 μ., με συντροφιά νέους που το διηγήθηκαν. Αδύνατον να τον φτάσουν. ‘'Άντε παιδιά στο τάκα-τάκα να σας ανεβάσω, γιατί πρέπει να κατέβω στη Σκάλα, στο Μετόχι, έχω δουλειά εκεί, θα παίξω τζαγκανάρι – λαούτο – κι ο ηγούμενος θα τραγουδήσει κλέφτικα τραγούδια, θα μας γράψουνε τη φωνή λέει και τη μουσική, κι ύστερα τ' απόγευμα έχω αποστολή για Μύτικα να ετοιμάσω''»!
Τελευταία του ανάβαση καταγράφεται σε ηλικία 93 ετών, στις 17 Σεπτεμβρίου 1972. Όσοι ακολουθούν στις μέρες μας τα βήματα του θρύλου των θρύλων ξαποσταίνουν στο «Οροπέδιο των Μουσών», το καταφύγιο του Ολύμπου που φέρει στη μνήμη του το όνομά του.
Από πολλούς ο Χρήστος Κάκαλος θεωρείται ο πατέρας της ορειβασίας στην Ελλάδα αφού υπήρξε ο πρώτος άνθρωπος που ανέβηκε στο βουνό των Θεών, τον μυθικό Όλυμπο!
Βέβαια ο Κάκαλος είχε κάνει το βουνό δεύτερο σπίτι του, σε μια εποχή που στην Ελλάδα η ορειβασία δεν ήταν γνωστή όχι μόνο ως δραστηριότητα, αλλά ούτε ως όρος γενικότερα! Απλά ο γεννημένος στο Λιτόχωρο Πιερίας το 1879 (ή 1882 κατά άλλες πηγές), όπως πολλοί άλλοι σύγχρονοί του στην περιοχή, έμαθε τα μυστικά της κατοικίας των Θεών, συνδυάζοντάς τα με την δική του επιβίωση.
Έτσι από πολύ νεαρή ηλικία ανέβαινε εκεί κυνηγώντας αγριοκάτσικα ή με σκοπό την υλοτομία και με αυτόν τον τρόπο έμαθε κάθε διαδρομή, μονοπάτι ή δύσβατο σημείο. Γι' αυτόν τον λόγο όταν στην περιοχή έφτασαν δυο Ελβετοί που είχαν βάλει στόχο να σκαρφαλώσουν στον Μύτικα, την κορυφή του Ολύμπου κι έψαξαν να βρουν οδηγό, η επιλογή ήταν μία. Άλλωστε κανείς δεν ήξερε καλύτερα το βουνό από τον μπαρμπα-Χρήστο, όπως τον αποκαλούσαν αργότερα όλοι.
Βέβαια το 1913, όταν συναντήθηκε με τους Ελβετούς ήταν ακόμη μόλις 34 ετών και τους εντυπωσίασε με τις γνώσεις, την ευελιξία του και φυσικά με το γεγονός ότι ανέβαινε στο βουνό ξυπόλητος! Η απόπειρα κατάκτησης της κορυφής άρχισαν στα τέλη του Ιουλίου εκείνης της χρονιάς και τα ξημερώματα της 2ας Αυγούστου έφτασε η ώρα για το τελικό στάδιο. Οι Ελβετοί δέθηκαν μεταξύ τους με σκοινί και ακολούθησαν τα βήματα του Κάκαλου και λίγες ώρες αργότερα και συγκεκριμένα στις 10:25 ανέβηκαν στην κορυφή του βουνού για πρώτη φορά στην Ιστορία!
Βέβαια ο Κάκαλος είχε κάνει το βουνό δεύτερο σπίτι του, σε μια εποχή που στην Ελλάδα η ορειβασία δεν ήταν γνωστή όχι μόνο ως δραστηριότητα, αλλά ούτε ως όρος γενικότερα! Απλά ο γεννημένος στο Λιτόχωρο Πιερίας το 1879 (ή 1882 κατά άλλες πηγές), όπως πολλοί άλλοι σύγχρονοί του στην περιοχή, έμαθε τα μυστικά της κατοικίας των Θεών, συνδυάζοντάς τα με την δική του επιβίωση.
Έτσι από πολύ νεαρή ηλικία ανέβαινε εκεί κυνηγώντας αγριοκάτσικα ή με σκοπό την υλοτομία και με αυτόν τον τρόπο έμαθε κάθε διαδρομή, μονοπάτι ή δύσβατο σημείο. Γι' αυτόν τον λόγο όταν στην περιοχή έφτασαν δυο Ελβετοί που είχαν βάλει στόχο να σκαρφαλώσουν στον Μύτικα, την κορυφή του Ολύμπου κι έψαξαν να βρουν οδηγό, η επιλογή ήταν μία. Άλλωστε κανείς δεν ήξερε καλύτερα το βουνό από τον μπαρμπα-Χρήστο, όπως τον αποκαλούσαν αργότερα όλοι.
Βέβαια το 1913, όταν συναντήθηκε με τους Ελβετούς ήταν ακόμη μόλις 34 ετών και τους εντυπωσίασε με τις γνώσεις, την ευελιξία του και φυσικά με το γεγονός ότι ανέβαινε στο βουνό ξυπόλητος! Η απόπειρα κατάκτησης της κορυφής άρχισαν στα τέλη του Ιουλίου εκείνης της χρονιάς και τα ξημερώματα της 2ας Αυγούστου έφτασε η ώρα για το τελικό στάδιο. Οι Ελβετοί δέθηκαν μεταξύ τους με σκοινί και ακολούθησαν τα βήματα του Κάκαλου και λίγες ώρες αργότερα και συγκεκριμένα στις 10:25 ανέβηκαν στην κορυφή του βουνού για πρώτη φορά στην Ιστορία!
Τα επόμενα χρόνια ο μπαρμπα-Χρήστος δεν σταμάτησε ποτέ να σκαρφαλώνει στον Όλυμπο, ενώ από ένα σημείο και μετά με την άνθιση της ορειβασίας στην Ελλάδα, μετατράπηκε σε οδηγό των επίδοξων κατακτητών των ουρανών, συνοδεύοντάς τους με ασφάλεια. Όταν δεν έκανε αυτό, κατέβαινε στα χωριά για να παίξει το αγαπημένο του λαούτο και να μοιραστεί με τον κόσμο διηγήσεις από τις περιπέτειές του, πράγμα που συνέχισε να συμβαίνει μέχρι τα βαθιά γεράματά του.
Λες και τον είχαν ευλογήσει οι ίδιοι οι Θεοί, ο Χρήστος Κάκαλος έζησε μέχρι στις 12 Απριλίου 1976, όταν και άφησε την τελευταία πνοή του σε ηλικία 97 ετών! Μόλις δέκα χρόνια νωρίτερα, στα 87 του, συνέβη ένα περιστατικό το οποίο μεταφέρει η γνωστή λογοτέχνης και δημοσιογράφος Νίνα Κοκκαλίδου – Ναχμία, η οποία γράφει χαρακτηριστικά: «…Ο μπαρμπα Χρήστος έκανε μια μικρή βόλτα στον Όλυμπο σε υψόμετρο έως 1.000 μ., με συντροφιά νέους που το διηγήθηκαν. Αδύνατον να τον φτάσουν. ‘'Άντε παιδιά στο τάκα-τάκα να σας ανεβάσω, γιατί πρέπει να κατέβω στη Σκάλα, στο Μετόχι, έχω δουλειά εκεί, θα παίξω τζαγκανάρι – λαούτο – κι ο ηγούμενος θα τραγουδήσει κλέφτικα τραγούδια, θα μας γράψουνε τη φωνή λέει και τη μουσική, κι ύστερα τ' απόγευμα έχω αποστολή για Μύτικα να ετοιμάσω''»!
Τελευταία του ανάβαση καταγράφεται σε ηλικία 93 ετών, στις 17 Σεπτεμβρίου 1972. Όσοι ακολουθούν στις μέρες μας τα βήματα του θρύλου των θρύλων ξαποσταίνουν στο «Οροπέδιο των Μουσών», το καταφύγιο του Ολύμπου που φέρει στη μνήμη του το όνομά του.
Σχόλια